Ο Τσάρλι έχει να κάνει μια "δουλειά". Μόλις έχει αποφυλακιστεί, και βρίσκει πως ένας φίλος του προσπάθησε να κάνει μια υψηλού κινδύνου δουλειά στην Ιταλία χωρίς να τα καταφέρει. Αναλαμβάνει ο ίδιος, και χρησιμοποιώντας τρία μίνι κούπερ, δύο τζάγκουαρ και ένα λεωφορείο ευελπιστεί να σταματήσει την κυκλοφορία στο Τορίνο, να κλέψει μια περιουσία σε χρυσό και να εξαφανιστεί μέσα στον πανικό.
«Τορίνο, 3 Ιανουαρίου 1889: ο Φρίντριχ Νίτσε βγαίνει από την πόρτα του σπιτιού που διαμένει, στην Οδό Κάρλο Άλμπερτ 6. Όχι μακριά από αυτόν, ο οδηγός ενός δίτροχου κάρου έχει πρόβλημα με το πεισματάρικο άλογό του. Όσο κι αν το τσιγκλά, το άλογο αρνείται να κουνηθεί και τότε ο οδηγός χάνει την υπομονή του και αρχίζει να το μαστιγώνει. Ο Νίτσε μπαίνει στη μέση με φούρια για να δώσει τέλος σε αυτή τη βίαιη σκηνή, αγκαλιάζοντας το λαιμό του αλόγου, και κλαίγοντας. Ο σπιτονοικοκύρης του τον παίρνει μέσα στο σπίτι, τον βάζει να ξαπλώσει ακίνητο και σιωπηλό για δύο μέρες, μέχρι που ο Νίτσε θα μουρμουρίσει τα απαραίτητα τελευταία του λόγια και θα ζήσει για ακόμα 10 χρόνια, βουβός και παράφρων, με τη φροντίδα της μητέρας του και των αδελφών του. Δεν γνωρίζουμε τι απέγινε το άλογο.»
"questo nostro amore" narrates about the chronicles of the Costa and Strano families, living in Turin, from the '60s to the '80s, going thorugh all the social changes of those years.
