De zestienjarige Umi Matsuzaki woont in een landhuis genaamd 'Kokuriku Manor', dat over de haven van Yokohama uitkijkt. Haar moeder is professor op de universiteit en hierdoor wordt het bestieren van het landhuis aan Umi overgelaten. Op haar school raakt ze betrokken bij een groepje dat zich inzet voor het behoud van oude gebouwen in de stad, die door de naderende Olympische Spelen plaats moeten maken voor nieuwe gebouwen.
Melodrama waarin pianoleraar en losbol Henry (Ureo Egawa) talloze harten van Japanse meisjes breekt. Hij zorgt eerst dat ze verliefd op hem worden en daarna dumpt hij ze net zo hard. Totdat één van de meisjes hem door krijgt.
Wanneer een vreemdeling met een kap in het kantoor van privédetective 'Mike' Hama verschijnt met de cryptische uitdaging 'Ik wil dat je mij zoekt', wordt Hama verwikkeld in een reeks bizarre seriemoorden die de politie van Yokohama voor verbijstering brengen en de stad doodsbang maken.
Na het afnemen van de protesten in Sanrizuka begon Ogawa Pro de toekomst van het collectief in twijfel te trekken en op zoek te gaan naar andere onderwerpen om te filmen. Volgens de methode die in de vorige films werd ontwikkeld, verhuisden de filmmakers naar de sloppenwijk Kotobuchi in de havenstad Yokohama, waar ruim 6000 mensen het moeilijk hadden om rond te komen zonder enige vorm van overleven, blootgesteld aan industriële ongelukken en ziekten. Het resultaat is een van de meest ontroerende films geproduceerd door het collectief, een serie prachtig gefilmde portretten, waarin de verstilde verhalen en liederen worden vertolkt van een groep mensen die in deze gemeenschap leven. Credit: ICA London
