Thriller science fiction, którego akcja toczy się w świecie dotkniętym wielkim kataklizmem. Thomas (Dylan O'Brien) budzi się w windzie, która powoli jedzie w górę. Kiedy w końcu się zatrzymuje i otwierają właz, dowiaduje się, że trafił do Strefy zamieszkałej przez Streferów. To ogromna polana ogrodzona wysokim, betonowym murem. Chłopak niczego nie pamięta – kim jest, skąd pochodzi, jak się tam znalazł. Nie wie, kim są jego rodzice i jak ma na imię.
Druga z cyklu ekranizacji bestsellerowych powieści Jamesa Dashnera, thriller science fiction, którego akcja rozgrywa się w świecie dotkniętym wielkim kataklizmem. Znalezienie wyjścia z Labiryntu miało być końcem. Żadnych więcej niespodzianek, żadnych puzzli. I żadnego uciekania. Thomas (Dylan O'Brien) był przekonany, że jeśli Streferzy zdołają się wydostać, odzyskają swoje dawne życie. W Labiryncie życie było łatwe. Było jedzenie, schronienie i względne bezpieczeństwo. Ale w świecie poza Labiryntem koniec został zapoczątkowany już dawno temu…
W spektakularnym finale epickiej sagi o „Więźniu Labiryntu” Thomas (Dylan O'Brien) staje na czele grupy zbiegłych Streferów, którzy wyruszają z ostateczną misją. Jeśli chcą ocalić swych przyjaciół, muszą wkraść się do legendarnego Ostatniego Miasta – kontrolowanego przez DRESZCZ labiryntu, który kryje w sobie najniebezpieczniejszą z dotychczasowych pułapek. Ci, którzy wyjdą z niej żywi, poznają odpowiedzi na pytania, które Streferzy zadają sobie od chwili, gdy znaleźli się w pierwszym labiryncie.
Po rozstaniu z mężem młoda lekarka Juliet Dermer (Hilary Swank) przeprowadza się do Brooklynu. Nowe życie rozpoczyna od wynajęcia pięknego i przestronnego apartamentu od uroczego, kulturalnego Maxa (Jeffrey Dean Morgan). Jednak z czasem jej zadowolenie, optymizm i poczucie bezpieczeństwa zaczynają topnieć. Coraz częściej wokół mają miejsce dziwne, niewytłumaczalne zjawiska. Juliet ma irracjonalne wrażenie, że nie jest w swoim mieszkaniu sama... Ktoś ją osacza... ktoś ma obsesję na jej punkcie... ktoś zagraża jej życiu.
Historia życia długodystansowego biegacza Steve'a Prefontaine'a (Jared Leto), który w latach siedemdziesiątych odniósł sukces. Pochodził z Coos Bay w Oregonie Prefontaine (w skrócie Pre). Ustanowił wiele rekordów. Reprezentował Amerykę na olimpiadzie w Monachium. Jego kariera rozwijała się wspaniale. Niestety, szybko się skończyła, ponieważ 24-letni biegacz zginął w wypadku samochodowym w maju 1975 roku. Nazywano go Jamesem Deanem bieżni. Sportowiec mówił, że kiedy biega, czuje się, jakby tworzył coś pięknego.
Film jest jedną z pierwszych prób kinematograficznych, których tematyka odnosi się do I Wojny Światowej. Główni bohaterowie i ich losy są przejmującym obrazem tamtych czasów. Wojna to nie tylko walka, to także codzienne radości i smutki, miłość i rozczarowanie. Student zakochuje się w pięknej Francuzce. Obiecuje, że wkrótce do niej wróci. Karl przybywa na urlop do domu i zastaje żonę w łóżku z innym mężczyzną. Wydawałoby się, że miłość zwycięża, bo Karl przebacza.
Młoda kobieta budzi się w szpitalu, przekonana, że dochodzi do siebie po drobnym zabiegu chirurgicznym, po czym wdaje się w walkę na rozum z psychiatrą, który nie może pozwolić jej odejść, dopóki nie przypomni sobie „co wydarzyło się tamtej nocy”. Wydarzenia przybierają ciemniejszy kąt, gdy lekarz i pacjent próbują odkryć nie tylko traumatyczne wydarzenie, które Anne tłumi, ale także kto tam był, dlaczego to się stało i dlaczego podświadomość Anny tak ciężko walczy, by powstrzymać ją od mówienia o tym.
Tim (Antoine-Olivier Pilon) ma szesnaście lat i ogromny talent sportowy. Niestety, chłopak jest nieśmiały i bardzo zamknięty w sobie. Niektórzy ludzie wykorzystują jego słabość. Ostatnie lata nie były dla niego łatwe. Nastolatek doświadczył bolesnej straty, zmaga się też z problemem swojej seksualności. Na dodatek znajomy z drużyny – Jeff (Lou-Pascal TremblayLou-Pascal Tremblay) – od dawna go prześladuje. Tim ma dość. Postanawia w końcu pokazać, na co go stać. Młody sportowiec zrobi wszystko, żeby pokonać rywala w ważnym wyścigu na 800 metrów i tym samym zemścić się za wszystkie upokorzenia.
Ellen Hart trenuje biegi długodystansowe. Kiedy w 1980 roku rozpoczyna przygotowania do startu w olimpiadzie, jej trener żąda, żeby zrzuciła kilka kilogramów, stosując rygorystyczną dietę.
